Een (niets)ziende vooruitblik
Wie schrijft wil in wezen maar één ding: zijn of haar gedachten met anderen delen. Dit geldt ook voor mij. Zonder bezoekers van deze website bestaan mijn teksten niet. Het hoofddoel van deze website is dus eenvoudig: mijn artikelen, lezingen, interviews en vertalingen ter beschikking stellen aan een publiek dat er hopelijk iets aan heeft. Het werk op deze site bestrijkt de uiteenlopende onderwerpen die mij bezighouden en waarin u, beste lezer, zich al dan niet zal herkennen.
Deze website vormt terzelfdertijd een eigentijds getuigenis. Mijn individuele geschiedenis is niet meer waard dan die van om het even wie, maar ze is ook niet minder uniek. Dankzij de steun van mijn naasten, de nieuwste technologische hulpmiddelen en de sociaaldemocratie waarin ik het geluk had te worden geboren, heb ik als blinde persoon een volwaardig bestaan kunnen opbouwen. Dit mag tegenwoordig in West-Europa een evidentie schijnen, maar wat nu vanzelf spreekt kan binnen de kortste keren weer het zwijgen worden opgelegd. Incidenten van religieus fundamentalisme, racisme of homohaat herinneren er ons dagelijks aan dat respect voor lichamelijke en levensbeschouwelijke diversiteit nog immer onder druk staat. In ruil voor de vele kansen die mij in de loop der jaren zijn geboden, hoop ik nu met mijn verhalen en overpeinzingen bij te dragen aan een beter begrip van zogenaamd ’abnormale’ levenswijzen.
Maar, behalve een inspiratiebron of een steen des aanstoots voor anderen, moet deze website ook het logboek van mijn persoonlijke, kleine avontuur worden. Begin 2015 vestigde ik mij als zelfstandig onderzoeker, schrijver en vertaler. Het was een moeilijke keuze die mij nog geregeld met twijfels vervult. Maar een klassieke academische loopbaan staat me tegen, nu de universitaire wereld almaar sterker wordt geregeerd door een neoliberale rendementslogica. Wie zoals de huidige beleidsmakers slagingspercentages van studenten en publicatiequota van onderzoekers hoger aanslaat dan het waarborgen van kritisch denkvermogen, is hard op weg om de intellectuele elite om te vormen tot makke technocraten. Een dergelijke logica druist in tegen de basale taak van de (literatuur)wetenschap, die mij juist heeft leren nadenken en meer dan ooit heeft doordrongen van het maatschappelijke belang van een eigenzinnige kunst en cultuur. Maar welke rol is er, buiten het gebruikelijke universitaire establishment, voor geesteswetenschappers als ikzelf weggelegd? Deze website is tegelijk de vraag en het antwoord erop: het is een zoektocht, een behoedzaam aftasten, een nieuwe plaatsbepaling voor mezelf tussen wetenschap, kunst en de ‘rest’ van de samenleving in.
